Informacja o utworzeniu Komisji ds. Zaawansowanej Praktyki Pielęgniarskiej w Leczeniu Ran Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran.
Zarząd Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran podjął uchwałę o powołaniu Komisji PTLR ds. Zaawansowanej Praktyki Pielęgniarskiej w Leczeniu Ran.
Zarząd PTLR upoważnił mgr Jolantę Dynarską, Członka Zarządu, do organizacji ww. Komisji, w tym do przedstawienia proponowanego składu Komisji do zatwierdzenia na następnym posiedzeniu Zarządu.
*
Zdaniem Zarządu PTLR powołanie komisji problemowej, złożonej głównie z przedstawicieli grupy zawodowej pielęgniarek i położnych zaangażowanych w proces leczenia ran, odpowiada na wyzwania współczesnej medycyny i organizacji ochrony zdrowia pacjenta z raną.
Działania Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran są nakierowane na wzmocnienie roli zawodu pielęgniarskiego w tym obszarze. Rola pielęgniarek i położnych w procesie leczenia chorego z raną jest nieporównywalnie większa niż w innych obszarach medycyny. Biorąc pod uwagę liczbę pacjentów z raną trudno gojącą się w Polsce, szacowaną na około 1 milion chorych, pielęgniarki i położne są jedyną dostatecznie liczną spośród wykwalifikowanych i samodzielnych grup zawodowych, której zaangażowanie daje istotną szansę na poprawę losu tych chorych.
Uwagę zwracają zwłaszcza luki systemowe w obszarze leczenia ran przez pielęgniarki i położne, w tym nieuregulowane, lub nieprawidłowo uregulowane kwestie kompetencyjne.
Należy podkreślić, że PTLR powołując Komisję ds. Zaawansowanej Praktyki Pielęgniarskiej w Leczeniu Ran, wychodzi naprzeciw zmianom, które czynione są obecnie w zakresie wprowadzenia APN czyli Zaawansowanej Praktyki Pielęgniarskiej w leczeniu ran. Jest to znak czasów, który należy wspierać.
Cele i zadania Komisji:
- Przygotowanie projektów stanowisk Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran oraz uchwał zarządu PTLR dotyczących Zaawansowanej Praktyki Pielęgniarskiej w Leczeniu Ran,
- Opracowanie zaleceń dotyczących kompetencji pielęgniarek i położnych na różnych poziomach systemu opieki zdrowotnej,
- Projektowanie, doskonalenie i rekomendowanie programów kształcenia w tym obszarze,
- Tworzenie narzędzi wspierających pielęgniarską praktykę kliniczną.
- Uczestnictwo w dyskusjach eksperckich oraz formułowanie propozycji systemowych dotyczących obszaru leczenia ran.
